بزرگنمايي:
پیام خوزستان - به گزارش «تابناک» روزنامه‌های امروز چهارشنبه 7 آبان ماه در حالی چاپ و منتشر شد که شکسته شدن همه رکورد‌های کرونا در 24 ساعت گذشته و تیتر‌های هشداردهنده از یک سو و قهر حقیقی‌ها با بورس ، دادگاه محمد امامی و خشم جهانی از توهین مکرون از دیگر سو در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده اند.
همدستی خودسر‌ها با کرونا عادل جهان‌آراین طی یادداشتی با عنوان همدستی خودسر‌ها با کرونا در شماره امروز همدلی نوشت: سال‌هاست که اصطلاح خودسر‌ها در ایران برای بسیاری از افراد و محافل سیاسی و اجتماعی واژه‌ای آشناست.
کمتر کسی است که وقتی این واژه را می‌شنود ذهنش به سوی رفتار‌های خارج از قاعده و ساختارشکنانه و چه بسا قانون‌شکنانه برخی که گویی فراتر از قانون قرار دارند و به هیچ کس یا هیچ جایی برای حرفها و عمل‌شان پاسخگو نیستند، هدایت نشود. خودسر‌ها شاید مدعی‌ترین افراد نسبت به ارزش‌ها و مسائل کشور باشند و خصوصا ادعا می‌کنند که دغدغه مردم را دارند، اما آنچه که تاکنون جامعه شاهد نتایج عمل آن‌ها بوده است، هیچ تناسب و سازگاری با منافع ملت، دولت و کشور نداشته است. نمونه‌های فراوانی همچون ضرب و شتم برخی چهره‌های سیاسی یا حتی نمایندگان مجلس دهم را می‌توان شاهد مثال آورد. یا یکی دیگر از نمونه‌های این رفتار آن‌ها حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری سعودی‌ها در مشهد بود؛ اتفاقی که فرصتی برای حاکمان ریاض فراهم کرد تا بتوانند جامعه جهانی را علیه منافع مردم و کشور ما بسیج کنند، به صورتی که هنوز کشور از تبعات آن رفتار خودسرانه رنج می‌برد و تاکنون هیچ ترفند دیپلماتیک نتوانسته است مشکلی را که خودسر‌ها ایجاد کرده‌اند، حل کند.
سال‌هاست که اصطلاح خودسر‌ها در ایران برای بسیاری از افراد و محافل سیاسی و اجتماعی واژه‌ای آشناست. کمتر کسی است که وقتی این واژه را می‌شنود ذهنش به سوی رفتار‌های خارج از قاعده و ساختارشکنانه و چه بسا قانون‌شکنانه برخی که گویی فراتر از قانون قرار دارند و به هیچ کس یا هیچ جایی برای حرفها و عمل‌شان پاسخگو نیستند، هدایت نشود. خودسر‌ها شاید مدعی‌ترین افراد نسبت به ارزش‌ها و مسائل کشور باشند و خصوصا ادعا می‌کنند که دغدغه مردم را دارند، اما آنچه که تاکنون جامعه شاهد نتایج عمل آن‌ها بوده است، هیچ تناسب و سازگاری با منافع ملت، دولت و کشور نداشته است. نمونه‌های فراوانی همچون ضرب و شتم برخی چهره‌های سیاسی یا حتی نمایندگان مجلس دهم را می‌توان شاهد مثال آورد. یا یکی دیگر از نمونه‌های این رفتار آن‌ها حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری سعودی‌ها در مشهد بود؛ اتفاقی که فرصتی برای حاکمان ریاض فراهم کرد تا بتوانند جامعه جهانی را علیه منافع مردم و کشور ما بسیج کنند، به صورتی که هنوز کشور از تبعات آن رفتار خودسرانه رنج می‌برد و تاکنون هیچ ترفند دیپلماتیک نتوانسته است مشکلی را که خودسر‌ها ایجاد کرده‌اند، حل کند.
انتظار طرح‌های عقلانی از مجلس! علی قنبری استاد اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس طی یادداشتی در شماره امروز ایران نوشت: ارائه طرح‌هایی از سوی مجلس که هدف آن کمک به معیشت مردم است اگر بدون در نظر گرفتن منابع مالی مطرح شود نه تنها کمک‌کننده نیست بلکه منجر به ایجاد توقعات و انتظاراتی می‌شود که خود علاوه بر احساس بدبینی تورم‌زا هم هست؛ در واقع هر طرحی که مجلس مطرح می‌کند حتماً باید در بودجه سنواتی دیده شده باشد در غیر این‌صورت فاقد اعتبار است و شورای نگهبان بر اساس قانون اساسی چنین طرح‌هایی را رد می‌کند.
متأسفانه برخی اوقات مجلس جدید با توجه به عدم شناختی که از مسائل دارد سخنانی مطرح می‌کند که شرایط تحقق و امکان اجرا ندارند؛ در واقع می‌توان گفت نوعی صحبت‌ها و شعار‌های عوام‌پسند مطرح می‌شود که منطبق بر حساب و کتاب نیست.
این رفتار‌ها و رویه‌هایی که تندروی محسوب می‌شود باید کنترل و مدیریت شود و مجلس بر اساس چارچوب‌های قانونی حرکت کند چرا که هیچ دستگاهی قادر به اجرای آن نیست. از سوی دیگر دولت باید از طریق نماینده پارلمانی خود در مجلس، نمایندگان را توجیه کند.
از رئیس مجلس انتظار می‌رود فضای اقتصادی حاکم بر کشور را برای نمایندگان تبیین کنند. همچنین نماینده پارلمانی دولت هم باید در این زمینه کوشا باشد. از سوی دیگر خود نمایندگان هم باید قوانین و مقررات را بیشتر ملاحظه کنند و منطبق بر قانون رفتار کنند. اگر این موضوع به قدر کفایت مورد توجه قرار نگیرد با ارائه طرح‌ها و شعار‌هایی که اکنون در مجلس ارائه می‌شود نتایج تورم زا برای دولت و کشور به بار می‌آورد. گاهی اوقات صحبت‌های بی‌پایه و اساسی مطرح می‌شود که متأسفانه صداوسیما هم به آن دامن می‌زند و پیامدی جز ایجاد انتظارات تورمی و توقعات بی‌حساب و کتاب در جامعه ندارد.
این طرح و برنامه‌هایی که نمایندگان مطرح می‌کنند فاقد منابع مالی هستند و با شکل‌گیری پایه پولی و نقدینگی و تورم برای دولت مشکل ایجاد می‌کنند. به نظر می‌رسد برای جلوگیری از این خسارت ابتدا باید مجلس به خوبی توجیه شود سپس شورای نگهبان بر اساس قانون اساسی طرح‌هایی را که فاقد اعتبار در بودجه سنواتی هستد رد کنند و جلوی خسارت به جامعه را بگیرد. مجلس باید به‌جای رفتار‌های پوپولیستی و شعارگونه به مسیر قانونگرایی و عقل‌گرایی برگردد. نمایندگان باید توجیه شوند که هر طرح و برنامه‌ای را نمی‌توانند مطرح کنند و باید حتماً طرح‌ها منطبق بر منابع مالی مطرح شده در بودجه سنواتی باشد.
توهین به اعتقادات آری، توهین به رئیس جمهور نه!؟ محمد عرفان نوری طی یادداشتی با عنوان نقابِ آزادی بیان در شماه امروز اعتماد نوشت: در فرانسه، قانونی وجود دارد تحت عنوان آزادی بیان، بی‌چون چرا و بدون حد و مرز اکنون اگر بخواهیم رعایت آزادی بیان را توسط شخص امانوئل مکرون رییس‌جمهور فرانسه بررسی کنیم، نکات قابل توجهی پدیدار می‌شود. در روز‌های گذشته مکرون در مراسمی سخنانی به زبان آورده که نوعی فرصت‌طلبی و کینه‌توزی با آن آمیخته شده بود. مکرون به جای آنکه در این مراسم، کدورت به وجود آمده را تلطیف کند و اصطلاحا اصلاح ذات‌البین نماید، در آتش اختلافات دمید و بسیار ناشیانه و شیطنت‌آمیز باعث موج جدیدی از اسلام هراسی غیر منصفانه در فرانسه شد. اینکه عده‌ای خودسرانه و بدون برگزاری محکمه‌ای عادلانه راسا اقدام به اجرای حکم مورد نظر خود می‌کنند، محکوم و غیر اسلامی است، اما در کشوری که خود را پرچم‌دار آزادی بیان می‌داند، به مقدسات و اعتقاداتِ بخش اعظمی از جهانیان توهین و هتاکی می‌شود باید هزینه‌های پیش‌بینی نشده آن هم پرداخته شود و منتظر اقدامات احساسی و تند هم باشند. حال به دو مورد از تناقضات آزادی بیان در رفتار مکرون بپردازیم. چندی پیش فیلمی منتشر شد که در یک مراسم عمومی چند جوان مکرون را با اسم کوچک و صمیمانه خطاب قرار دادند، ناگهان مکرون با برافروختگی به جوان می‌گوید: [اینگونه من را خطاب نکن و بگو «آقای رییس‌جمهور»]در کشوری که به مقدسات و اعتقادات به راحتی اهانت می‌شود چه می‌شود که سردمدار آزادی بیان با یک لحن صمیمانه هم کنار نمی‌آید و برآشفته می‌شود؟ اخیرا هم پس از واکنش اردوغان به سخنان مکرون، دولت، سفیر را فراخواند. این چگونه آزادی بیانی است که همه شؤونات و حریم‌ها را می‌توان دستاویز قرار داد، اما وقتی که با رییس‌جمهور به اصطلاح حامی آزادی بیان برخورد می‌کنیم باید تمامی پروتکل‌های باب میل او رعایت شود؟
چه شده که در یک کشور پیشرفته به راحتی می‌شود به ساحت مقدس بهترینِ مخلوقات اهانت کرد، اما به رییس‌جمهور کشور نه؟! چه شده که در یک کشور، به رحمت جهانیان می‌شود اهانت کرد، اما به دولت آن کشور نه؟! چه شده که در یک کشور به مراد و معشوق قریب به دو میلیارد انسان می‌شود اهانت کرد، اما به رییس نه چندان محبوب آن کشور نه؟! و این بی‌انصافی‌ها همه هست، ... .
اما محمد، رسول مکرم اسلام (ص) پیامبر رحمت و دوستی است و روزی که دید مردِ هتاک بر سر او زباله نریخت، جویای حال او شد و به عیادت او رفت.
به همین دلیل است که پس از گذشت1400 سال از آن دوران با پیشرفت فرهنگ و تمدن بشریت انتظار اینگونه رفتار‌های هتاکانه، جاهلانه و غیرانسانی نیست و طبیعی است که با مشاهده اینگونه رفتار‌ها، عشاق محمد (ص) گریان و خشمگین شوند. امید است کشور‌هایی مانند فرانسه که مکررا خود را حامی حقوق بشر می‌دانند بفهمند که ضربه زدن به اعتقادات بخش زیادی از مردم و جریحه‌دار کردن روح انسان‌ها نیز نمونه‌ای از نقض حقوق بشر است و قانونی در کشور خود تصویب کنند که توهین به مقدسات آدمیان که خود نوعی سلاح کشتار احساسات ملت‌هاست، ممنوع و غیرقانونی اعلام شود.
منبع: تابناک