بزرگنمايي:

پیام خوزستان - صبا / مهدی فرجی تهیه‌کننده «نون خ» در پاسخ پرسش صبا که «اساسا پرداخت به اقوام ایرانی سفارش صداوسیما بوده یا ایده شخص سعید آقاخانی؟» گفت: سعید آقاخانی در فصل اول از من دعوت کرد و ایده از او بود. ابتدا پرداختن به قومیت‌ها برای ما کار بسیار سختی بود اما به مرور زمان مشکلات را پشت سر گذاشتیم. اما در فصل چهارم و پنجم حمایت بیشتری صورت گرفت و نقطه‌نظرات مدیران رسانه ملی را به کار بردیم.
 نشست خبری عوامل سریال «نون خ» صبح امروز 11 اردیبهشت ماه 1403 در سالن مشاهیر سازمان صداوسیما با حضور مسعود کریمی خضرا مدیر گروه هنر سیما فیلم، مهدی فرجی برزگر تهیه‌کننده، امیر وفایی نویسنده فیلمنامه، ماشالله وروایی، صهبا شرافتی و کاظم نوربخش بازیگران این مجموعه تلویزیونی برگزار شد.
در ابتدای این نشست حسین قرایی مدیرکل روابط عمومی صداوسیما بیان کرد: 221 تماس تلفنی از سوی مخاطبان توسط عوامل این سریال در واحد امور ارتباط با مخاطبان صداوسیما پاسخ داده شد.
در ادامه مهدی فرجی تهیه کننده «نون خ» ضمن بیان اینکه از خانم هشتاد ساله تا پسر بچه ده ساله تماس داشتم و لابه لای صحبت‌هایشان مسائلی بود که ما استفاده کردیم و تجربه بسیار خوبی بود و حتما همکارانم نیز همین حس را دارند، عنوان کرد: از شخص رییس صداوسیما و رییس سیما فیلم، تشکری خاص دارم و همانطور که در نظرسنجی ها مشهود بود «نون خ 5» درصد بیشتری مخاطب، نسبت به سال گذشته داشته است.
یکی از خط قرمزهای سازمان مسائل دینی و مذهبی است و دیگر این است که حساسیت زیادی به قومیت‌ها وجود دارد که خدای ناکرده اهانتی به اقوام و تضعیفی نسبت به آن‌ها صورت نگیرد. بر این اساس، هر برنامه‌ای به راحتی نمی‌تواند به این موضوعات بپردازد و این اجازه‌ای که به ما داده شد، تاثیر زیادی در دیده شدن این مجموعه داشت. همین که گذاشتند ما به کولبرها بپردازیم و در کنار لحظات خوش و شاد، به کمبودها توجه کنیم و برخی مشکلات را نقد کنیم تا کار واقعی تر جلوه کند؛ ممنون هستیم و احساس می‌کنیم درد و مشکلات بخشی از مردم دیده شده است.
در ادامه ماشالله وروایی بازیگر نقش کیکاوس سریال «نون خ » اذعان داشت: آنچه باید گفته شود این است که حتی امروز هم از زبان همین عزیزانی که ارتباط برقرار کردند، شنیدم که با دل و جان از سریال می‌گفتند ولی تنها کسی که مرا به وجد آورد، فرزند یکی از همین کولبران بود که با او صحبت ‌کردم و آن بچه گریه می‌کرد و بغض می‌کرد و از ماجرای فامیل‌هایش می‌گفت و واقعا هم چقدر طاقت‌فرسا و جان‌گداز کار می‌کنند.