چاپ

پیام خوزستان

به گزارش خبرگزاری فارس، سید محمد حسین علم الهدی طی یادداشتی نوشت: با تعدادی از اقوام در مزار شهدای هویزه بودیم، عصر برای خرید برخی اقلام‌ مورد نیاز به روستاهای اطراف مزار که در 50 کیلومتری شهر اهواز و 15 کیلومتری شهر هویزه است رفتم، بعد از انجام خریدها وارد نانوایی در یکی از روستاهای کوچک شدم، دیدم تنور خاموش است و شاطر و شاگردش هم نشستند و دارند چایی می‌خورند.
بعد از سلام و احوالپرسی، اومدم از نانوایی خارج بشوم که شاطر با تعجب پرسید: کجا؟
گفتم: آمده بودم نان بگیرم که ظاهراً تمام شده میروم جای دیگه
گفت: خمیرم تمام شده
با لبخندی ادامه داد: فکر کردی اینجا چندتا نانوایی هست، بقیه روستاها هم این ساعت پخت نمی‌کنند
گفتم: باشه، ممنون حالا یک فکری می‌کنم
اومد جلو و چایی ریخت و گفت: فعلاً یک چایی بخور
در حال خوردن چایی حسابی گرم گرفتیم و صحبت کردیم اینکه از کجا آمدیم و‌کجا هستیم و از این صحبت‌ها
خواستم خداحافظی کنم که یک پارچه‌ای را کنار زد و گفت: هر چقدر نان می‌خواهی بردار
تعجب کردم و با ناراحتی گفتم: نان که ظاهراً تمام شده بود
با لبخندی گفت: بله نان تمام شده، فردا ظهر مهمان داریم این نان‌ها را گذاشته بودم که ببرم خانه چون فردا قرار نبود بیایم نانوایی
با حالت شرمندگی گفتم: خب اینها برای مهمان‌های خودت هستند
گفت: شما هم مهمان ما هستی. حالا برنامه را عوض می‌کنم و صبح میام برای مهمانان نان پخت می‌کنم
از اون بنده خدا اصرار و از من انکار
البته واقعاً هیچ گزینه دیگه‌ای هم نداشتم و باید برای شام و صبحانه کلی آدم، نان‌ها را می‌گرفتم
نان‌ها را که بهم داد، دست کردم تو جیبم تا پول را حساب کنم
با عصبانیت گفت: رسم ما عربها را نمی‌دانی؟ برای ما خوزستانیها زشته مهمان دست در جیبش کند
خندیدم و گفتم: منم هم ولایتی هستم، مهمان،1 نان نهایتاً 2 تا نان می‌خورد نه اینکه اینجوره غارت کند
حالت صورتش هیچ تغییری نکرد و گفت: گفتم که این نان‌ها را برای خودم پخته بودم ربطی به نانوایی ندارد و الان تو مهمان من هستی نه مشتری نانوایی...
از لحظه خداحافظی با شاطر تا رسیدن به مزار و تا الان که بیش از 10 سال از این اتفاق می‌گذرد ذهنم مشغول مهمان نوازی یک‌شاطر روستایی است که شاید بخش مهمی از پخت روزانه‌اش من را مهمان کرد
درست است که خوزستان به دلیل به کفایتی برخی مسئولان در سالهای گذشته و برخی تغییرات اقلیمی یا درگیر سیل است یا خشکسالی ولی حتی همین حالا هم بد می دانند که مهمان دست در جیبش کند.
یادمان باشد که خوزستان میزبان نفت، گاز، آب، برق تا محصولات کشاورزی و ایثار و فداکاری است
حالا که بسیاری از مردم دغدغه کمک به مردم خوزستان را دارند لطفاً همه توجه کنند که با حفظ شأن و کرامتشان باید به آنها خدمت شود این نکته بویژه باید در دستورکار دولت سیزدهم قرار بگیرد.
انتهای پیام/