پیام خوزستان -

به‌گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، حجت الاسلام رفیعی در برنامۀ سمت خدا ضمن برشمردن برخی ویژگی‌های حضرت حمزه در روایات، گفت: فرمود روز قیامت مردم پیاده وارد محشر می‌شوند، اما چهار سواره‌اند. اولین نفر منم که با بُراق (همان مرکبی با آن معراج رفتند) می‌آیم. «أَنَا عَلَى دَابَّهِ الْبُرَاقِ». دومین نفر، صالح است که بر ناقهالله تعالی سوار است، همان ناقه‌ای که او را پی کردند.
و بعد عمویم حمزه است که بر ناقۀ من به نام «عصباء» سوار است. و بعد در ادامه فرمود، نفر بعدی برادرم علی بن ابی‌طالب است که با ناقه‌ای از ناقه‌های بهشتی می‌آید. وَ أَخِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ عَلَى نَاقَهٍ مِنْ نُوقِ الْجَنَّه.
ائمه بزرگوار ما وقتی افتخارات خویش را می‌شمارند، یکی از افتخاراتشان، انتساب حمزه علیه‌السلام به خاندان وحی است. امیر مؤمنان علیه‌السلام در یکی از نامه‌هایی که به معاویه نوشتند، یکی از افتخاراتی که برشمرد، فرمود حمزه، خیر الشهداء از ما است. امام سجاد علیه‌السلام وقتی در منبر شام خطبه خواندند، فرمود ما افتخاراتی داریم، یکی از آنها را فرمود حمزه سیدالشهداء از ما است. حتی خود سیدالشهداء در روز عاشورا فرمود نمی‌دانید عموی ما حمزه است؟ یعنی حمزه یک وجه‌الجمعی داشت که ایشان را به عنوان شخصیت ویژه مطرح فرمود. امیرالمؤمنین علیه‌السلام از سقیفه که بیرون آمد و آن داستان اتفاق افتاد، فرموئد «وا جعفراه و لا جعفر لى الیوم‏؛ وا حمزتاه و لا حمزه لى الیوم» یعنی جعفر و حمزه امروز کجایند که اگر بودند، این اتفاق برایم نمی‌افتاد.
ابن‌حجر از دانشمندان اهل سنت است، می‌نویسد وقتی رسول الله صلی الله علیه و آله کنار بدن حمزه رسید، گریه کرد و اینطور فرمود «أی عم، لقد کنت رسولاً للرحم» تو اهل رسیدگی به خویشاوندان بودی؛ پس صلۀ رحم یکی از ویژگی‌های حمزه است که پیامبرمان برجسته آن را کرده است. سپس فرمود «و فَعولاً لِلخَیرات». در قرآن داریم «و افْعَلُوا الْخَیْر» (حج77), یعنی تو عامل خیر یا خیرخواه بودی. در روایت داریم در جنگ بدر یک کسی اسیر شد. وقتی اسرا را آوردند، نگاهش به حمزه افتاد و گفت «ذلک فعل بنا العفایی». یعنی هر بلایی سر ما آمد، به خاطر این آقا بود. این قدر اثرگذار بود؛ البته پس از مقام امیرالمؤمنین علیه‌السلام.
انتهای پیام/