چاپ

پیام خوزستان - اهواز - اثر تاریخی بندمیزان یکی از آثار ثبت جهانی شوشتر که با افزایش دبی سد گتوند تا مرز یک هزار و700متر مکعب در ثانیه، به طور کامل زیر آب رفته بود با کاهش دبی خروجی آب سد، چهره آن بار دیگر نمایان شد.
به گزارش ایرنا دبی رودخانه کارون به دلیل بارش های بالا دست و باز شدن خروجی سدها در فروردین جاری باعث شد تا برخی آثار تاریخی در بستر و حاشیه رودخانه کارون در شوشتر به زیر آب برود.
یکی از این آثار تاریخی بندمیزان بود که حدود 2 هفته به طور کامل زیر آب رفته بود اما هم اکنون با کاهش دبی خروجی سد گتوند به حالت عادی برگشته است.
ورودی و خروجی سدهای خوزستان در 2 هفته گذشته روند کاهشی به خود گرفته که این امر موحب شده دبی آب رودخانه کارون کاهش پیدا کند.
در سد گتوند علیا نیز ورودی به این سد در روز سه شنبه ، 956 و خروجی یک هزار و 68مترمکعب در ثانیه است.
به گزارش ایرنا یکی از دیواره های این اثر تاریخی در معرض تخریب قرار گرفته بود، که با پوشش زرهی توسط سازمان آب و برق خوزستان علاج بخشی اضطراری شد.
قدمت اثر تاریخی بند میزان مربوط به دوره ساسانیان است و تا امروز پابرجاست.
این بند به همراه 15 اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در 26 ژوئن 2009(پنج تیر 1388) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای 1، 2 و 5 با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره 1315 به ثبت رسید.
این بند(سد)، آب کارون را در هنگام ورود به شهر شوشتر به 2قسمت تقسیم می کند که رودهای گرگر و شطیط را تشکیل می دهند.
به دلیل اینکه آب تقسیم شده در رود شطیط 2برابر حجم آب تقسیم شده به رود گرگر است رود گرگر را دودانگه یا مسرقان و رود شطیط را چهاردانگه می گویند.
مصالح بکار رفته در بند میزان سنگ (تراشیده شده شوشتر) و ساروج هستند.
این بند از چند دهانه تشکیل شده‌ که مهمترین آنها دهانه‌ای است جدا که تنظیم آب 2 شاخه رودخانه را انجام می‌دهد به گونه‌ای که اگر دبی گرگر بیشتر از یک سوم باشد آن را به شاخه شطیط انتقال می‌دهد و برعکس؛ و این خود از شاهکارهای معماری این بند است.
زیر آب رفتن این اثر تاریخی در دهه های اخیر بی سابقه بوده است.
شهرستان شوشتر دارای سه بخش مرکزی، میان آب و شعیبیه است که مرکز آن در 89 کیلومتری شمال اهواز قرار دارد.
7159/ 6037