بزرگنمايي:

پیام خوزستان - ایسنا/خوزستان چند سالی است که دختران فوتبالیست خوزستان به دلیل بی‌میلی و بی‌مهری باشگاه‌های لیگ برتری استان، سختی‌های بسیاری را برای بازی در تیم‌های خارج از استان به جان می‌خرند.

امسال در حالی لیگ برتر فوتبال بانوان کشور برگزار می‌شود که احتمال حضور تیمی از خوزستان، مهد فوتبال کشور در این رقابت‌ها بسیار کمرنگ است؛ آویسا خوزستان که سال گذشته اولین حضور خود در لیگ برتر را تجربه کرد، فعلا به دلایلی احتمال حضورش در لیگ برتر مشخص نیست و البته باتوجه به این که تمام تیم‌های لیگ برتری، سرمربی و تقریبا بازیکنان خود را برای فصل جدید لیگ برتر شناخته‌اند اما آویسا اقدامی در این زمینه نداشته، باید حضور این تیم در لیگ برتر را منتفی دانست.
به گزارش ایسنا، اما دختران خوزستانی چند سالی است که چشم انتظار تیم‌داری باشگاه‌های لیگ برتری خوزستان به ویژه باشگاه بزرگ، منسجم و با ساختار فولادخوزستان در لیگ برتر فوتبال بانوان هستند. آرزویی که البته با اعلام معاون بانوان اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان مبنی بر منتفی شدن تیم‌داری فولاد در فصل پیش روی لیگ برتر بانوان به دلیل محدودیت‌های این شرکت، باز هم محقق نشد.
از چند ماه پیش که باشگاه فولاد اعلام کرد که تمایل به تیم‌داری در لیگ برتر بانوان دارد و حتی برخی از اهالی فوتبال بانوان این موضوع را به واسطه نگاه خوب مدیرعامل این باشگاه به ورزش بانوان جدی دانستند، شور و شوق عجیبی در دل دختران خوزستانی به واسطه اینکه بالاخره طعم یک تیم‌داری در خور شان خوزستان را خواهند چشید، به وجود آمد و حتی تعدادی از دختران فوتبالیست خوزستانی که خسته از سال‌ها حضور در فوتبال خارج از استان بودند، به خاطر حضور در تیم فولاد به پیشنهادهای خود نه گفتند تا اینکه متوجه شدند، تیم‌داری‌ای در کار نیست و دخترانی که باید بازهم سختی راه و دوری از خانواده را به جان بخرند و کیلومترها آن طرف‌تر از شهر و دیار خود، با تیم‌های دیگر قرارداد ببندند.
اما سوال این است که تا کی قرار است، دختران فوتبالیست خوزستانی که هر کدام طی سال‌های گذشته کاربلدی و توانمندی خود را در تیم‌های خارج از استان و تیم‌ملی نشان داده‌اند، از بازی در استان خود محروم باشند و حق‌شان ضایع شود؟ چرا باشگاه‌های خوزستانی این همه استعداد و ظرفیت در بخش بازیکن و مربی فوتبال بانوان را نادیده می‌گیرند و نسبت به تیم‌داری در لیگ برتر بی‌میل و بی‌تفاوت هستند، آن هم در حالی که تیم‌داری در لیگ بانوان نه تنها هزینه آنچنانی ندارد، بلکه شاید تمام هزینه یک تیم بانوان به اندازه یک بازیکن درجه چندم تیم آقایان هم نشود.
نکته جالب نیز این است که مسئولان ورزش خوزستان دائما در جلسات‌شان، پُز داشتن سه تیم لیگ برتری و بیش از 100 تیم در لیگ‌های مختلف فوتبال آقایان کشور را می‌دهند، در حالی که فراموش کرده‌اند که دختران خوزستانی هم در این فوتبال و ورزش سهم دارند و باید به حداقل نیازهای آن‌ها توجه شود. در این سال‌ها دختران فوتبالیست استان برای رسیدن به حق‌شان که همان داشتن یک تیم قوی و آبرومند است، کم درد و رنج نکشیده‌اند؛ این دختران برای متقاعد کردن مدیران باشگاه‌ها، نمایندگان استان در مجلس و داشتن حامی در کنار خود، اشک‌ها ریخته‌اند و البته وعده‌های پوچ زیادی را شنیده‌اند.
گفته می‌شود، تیم‌های نفتی خوزستان به دلیل مشکلات مالی از عهده تیم‌داری در بخش بانوان بر نمی‌آیند و هر چند این نیز توجیهی بیش نیست اما چطور باشگاه فولاد با آن همه امکانات، تجهیزات، بودجه و مدرن‌ترین ورزشگاه ایران، می‌تواند در تمام رده‌های سنی فوتبال آقایان و حتی اخیرا نیز لیگ وزنه‌برداری تیم‌داری کند اما به راحتی چشم خود را به روی این همه استعداد فوتبالی خوزستان در بخش دختران می‌بندد؟
در حالی که باشگاه‌های سپاهان و ذوب آهن که زیر نظر وزارت صمت هستند و چندین سال است تیم‌داری‌های خوبی در لیگ برتر بانوان دارند اما سال‌ها است که مسئولان باشگاه فولاد نیز که زیر نظر همین وزارتخانه هستند، با جملات تکراری "وجود محدودیت این شرکت در تیم‌داری در بخش بانوان" دائما از تیم‌داری در لیگ برتر بانوان شانه خالی می‌کنند و بی‌تفاوت از کنار درخواست دختران خوزستانی برای تیم‌داری می‌گذرند.
خیلی از استان‌ها مثل فارس، ایلام، بوشهر و کرمان که منابعی مالی همچون خوزستان ندارند، سال‌ها است در لیگ برتر بانوان تیم‌داری می‌کنند تا بانوان خود را در کنار آقایان دیده باشند و شاید بها ندادن به دختران فوتبالیست خوزستانی نیز به نوع نگاه مسئولان بر می‌گردد؛ نگاهی که در خوزستان نسبت به ورزش و فوتبال بانوان چندان خوب نیست و دختران این استان در خیلی از رشته‌ها از جمله فوتبال با مشکلات بسیاری مواجه‌اند.
اما شاید وقتی دائما از تساوی حق و حقوق زنان و مردان و تاثیر ورزش بر سلامتی زنان و به طبع آن داشتن یک جامعه سالم و با نشاط صحبت می‌شود، بهتر است فوتبال بانوان خوزستان نیز در حاشیه اقدامات و تصمیم‌گیری‌های مسوولان ورزش خوزستان نباشد و مسئولان پاسخگو باشند که تا کی دختران این استان باید خانه به دوش بوده و به فکر بازی در اصفهان، بم و ... باشند؟
چرا نباید اهرمی برای فشار به باشگاه‌های متمول استان برای حضور در لیگ بانوان وجود داشته باشد و چرا مسوولان خوزستانی چندین سال است، از این موضوع ساده و شعاری می‌گذرند؟ این دختران، مسئولانی پای کار می‌خواهند که همراهی‌شان کنند تا آن‌ها هم برای سربلندی استان‌شان کاری کنند، کارستان.
البته گله‌مندی جامعه فوتبال بانوان خوزستان از فدراسیون هم کم نیست. فدراسیونی که نتوانسته از اهرم‌های خود برای متقاعد کردن باشگاه‌های متمول لیگ برتری در کشور از جمله خوزستان برای تیم‌داری در بخش بانوان استفاده کند و به همین دلیل نیز هر ساله به خاطر برخی تیم‌داری‌های ضعیف، شاهد برگزاری رقابت‌های لیگ برتر بانوان با کیفیت پایین هستیم.
طی سال‌های اخیر سکوت مسئولان ورزش خوزستان و باشگاه‌های لیگ برتری استان در بحث چرایی عدم تیم‌داری در فوتبال بانوان، بسیار آزاردهنده شده است اما حالا باید از این مسئولان این سوال را پرسید، آیا زمانش نرسیده که سر از لاک خود خارج کنید و کمی هم دختران فوتبالیست خوزستانی و استعدادهای‌شان را ببینید، به آن‌ها بها دهید و به تبعیض در تیم‌داری در بخش فوتبال آقایان و بانوان برای همیشه پایان دهید؟
انتهای پیام
یادداشت: پریسا زنگنه‌منش – ایسنا