پیام خوزستان - ایسنا/خوزستان یکی از موفق‌ترین ورزشکاران تالاسمی استان خوزستان با بیان این که "ما می‎توانیم و ناتوان نیستیم"، گفت: ورزشکاران تالاسمی با کمی توجه بیشتر می‌توانند افتخارآفرینی‌های مثال زدنی داشته باشند.

40 سال است که تالاسمی ماژور و روزهای سخت بیماری را به همراه دارد اما در تمامی این سال‌ها کمتر ناامیدی و ناتوانی را به چشم دیده است. انیسه حسینی، یکی از موفق‌ترین ورزشکاران تالاسمی خوزستان به شمار می‌رود که می‌گوید "امید، انرژی و بردباری"، مشخصه‌های اصلی افراد تالاسمی محسوب می‌شود. او افراد تالاسمی را فرشتگانی لقب می‌دهد که با درد متولد شده‌اند ولی صبور و امیدوارند.
گفت‌وگوی ایسنا با انیسه حسینی، ورزشکار هیات بیماران خاص و پیوند اعضا خوزستان را در ادامه می‌خوانید.
18 سال ورزش به جای گوشه‌گیری
انیسه حسینی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهارکرد: من یک فرد دچار تالاسمی ماژور هستم ولی 18 سال است که در رشته بدمینتون فعالیت دارم و با ورزش روحیه‌ام را حفظ کرده‌ام و نگذاشته‌ام روزهای سخت این بیماری بر من غلبه کند. ورزش برای ما که دچار تالاسمی هستیم، بسیار خوب و باعث افزایش روحیه و امیدمان می‌شود.
وی بیان کرد: ورزش در افزایش قدرت بدنی افراد تالاسمی نیز تاثیرگذار است و خود من در این 18 سال که به ورزش روی آورده‌ام، از نظر جسمی و روحی در وضعیت بهتری قرار دارم.

"بردباری و امید"؛ از مشخصات بارز افراد تالاسمی
این ورزشکار خوزستانی با بیان این که افراد تالاسمی، فرشتگانی هستند که با درد متولد می‌شوند، افزود: افراد تالاسمی اگرچه روزهای سخت بیماری را دارند اما به شدت با روحیه، پرانرژی، بردبار، پرامید و خونگرم هستند و هرگز خود را جدا از افراد سالم نمی‌دانند.
فرقی بین ورزشکاران تالاسمی و سالم از نظر توانمندی وجود ندارد
وی عنوان کرد: من هیچ وقت به خاطر شرایطم ناامید و گوشه‌گیر نشده‌ام و شاید بارزترین خصوصیت اخلاقی من، "امید" باشد. من 2 سال است که به عضویت هیات بیماران خاص و پیوند اعضا استان درآمده‌ام و پیش از این نیز فقط با افراد سالم رقابت می‌کردم زیرا هیچ تفاوتی بین افراد تالاسمی و سالم از نظر توانمندی وجود ندارد. از افرادی که تالاسمی دارند و ناامید هستند نیز می‌خواهم اگر بدنشان اجازه می‌دهد، سمت ورزش و رشته مورد علاقه‌شان بیایند و هرگز ناامید نباشند.
"ما می‌توانیم و ناتوان نیستیم"
حسینی با بیان این که "ما می‌توانیم و ناتوان نیستیم" عنوان کرد: ورزشکاران تالاسمی، به حمایت و توجه بیشتر از سوی مسئولان ورزش نیاز دارند تا بتوانند افتخارآفرینی‌های مثال زدنی برای خوزستان داشته باشند. خود من تاکنون موفق به کسب چندین مدال کشوری شده‌ام و همچنان علاقه‌مند به کار در رشته بدمینتون و کسب موفقیت هستم.

درخواست از مسئولان ورزش برای توجه به ورزشکاران تالاسمی
وی گفت: از اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان می‌خواهم که بودجه بیشتری در اختیار هیات بیماران خاص و پیوند اعضای استان قرار دهد تا ورزشکاران این هیات با دغدغه کمتر به ورزش بپردازند تا حالِ روحی و جسمانی‌شان خوب باشد. ورزش می‌تواند افراد تالاسمی را از کنج خانه به درون جامعه بکشاند و روحیه‌شان را بهتر کند. جا دارد از توجه و حمایت‌های خوب هیات خوزستان که واقعا پشتیبان ورزشکاران خود است نیز تشکر کنیم.
این ورزشکار خوزستانی بیان کرد: باتوجه به این که مبتلا به تالاسمی ماژور هستم باید سه هفته یک بار یا ماهانه خون تزریق کنم و مصرف داروهای آهن زدا را نیز دارم اما از وقتی که به ورزش روی آوردم، به این که یک فرد تالاسمی هستم، توجه نمی‌کنم. البته وقتی با ورزشکاران تالاسمی دیگر نیز صحبت می‌کنم، آن‌ها به واسطه ورزش، روحیه خوبی دارند.
کمبود خون، دغدغه این روزهای بیماران تالاسمی
وی در پایان گفت: باتوجه به شیوع ویروس کرونا، خون کم شده است و خیلی‌ها می‌ترسند که خون اهدا کنند، به همین دلیل در حال حاضر کمبود خون و همچنین بالا بودن قیمت داروهای آهن زدا، از دغدغه‌های افراد تالاسمی است. البته شرایط کمی بهتر شده است و امیدوارم هیچ بیمار تالاسمی دچار مشکل نشود.
انتهای پیام