بزرگنمايي:
پیام خوزستان- «فاطمه زبیدی» دانش آموز کلاس اول راهنمایی، در نامه اش خطاب به بخشدار
غیزانیه پرسیده است: «آیا من حقی ندارم که درس بخوانم؟ گناه من چیست که به
دلیل نداشتن سرویس از تحصیل باز بمانم؟ آیا من و همکلاس های من آینده کشور
ایران نیستیم؟ لطفی به حال ما بکنید. فقط سه روز تا شروع مدارس باقی مانده
است و هیچکس تا حالا مشکل ما را حل نکرده.»
این نامه که تاریخ 27 شهریور در آن درج شده در روزهای اخیر در فضای مجازی دست به دست شده و به بخشدار هم رسیده است.
بخشدار غیزانیه در این باره می گوید: این نامه را فقط در فضای مجازی
مشاهده کرده و تاکنون این نامه به بخشداری نرسیده است، اما پیگیری لازم
برای حل مشکل سرویس مدارس این بخش در حال انجام است.
رسول ساکی ادامه می دهد: «سرویس مدارس از جمله مشکلات آموزشی این بخش
است و به روستای سودان محدود نمی شود؛ با توجه به اینکه تنها سه دبیرستان
در بخش غیزانیه داریم، دانش آموزان پس از گذراندن مقطع ابتدایی با مشکل
تردد روبه رو می شوند و در صورتی که این مساله برطرف نشود، امسال بیش از
200 دانش آموز دچار مشکل خواهند شد؛ این دانش آموزان در 35 روستا و 14 مسیر
(2 نوبت) ساکن هستند که معضل تردد برای دختران شدیدتر است.»
بخش غیزانیه با 400 حلقه نفت و بزرگترین تاسیسات نفتی کشور، مشهور است
به پایتخت نفت. بخشدار غیزانیه می گوید: «به همین دلیل است که در تاریخ 27
خرداد 98 نشستی با فرماندار اهواز و مدیرعامل مناطق نفتخیز جنوب برای حل
بخشی از مشکلات برگزار شد؛ از جمله مساله سرویس و تجهیز مدارس مطرح و مقرر
شد که شرکت نفت و گاز مارون که در حوزه این بخش قرار دارد، برای تامین
سرویس ها اقدام کند.»
غیزانیه در شرق اهواز، بیش از 80 روستا و در حدود 25 هزار نفر جمعیت
دارد. این بخش در میان تاسیسات و لوله های فرسوده نفتی و دود و آلودگی
محاصره است. همه روستاها مشکل آب شرب دارند و در حدود 40 روستا با تانکر
آبرسانی می شوند. اما مساله ترک تحصیل به ویژه ترک تحصیل دختران در این بخش
از آب هم، نگران کننده تر است. ساکی می گوید: «پنج هزار و 400 نفر دانش
آموز در غیزانیه مشغول تحصیل هستند، پس از توافقاتی که با مدیرعامل نفت شده
بود، تصور می کردیم مساله سرویس مدارس مساله ای حل شده است، اما در آستانه
سال تحصیلی، متوجه شدیم که تعهد نفت عملی نشده و پس از پیگیری، اعلام
کردند که امسال اعتباری برای سرویس مدارس ندارند و نمی توانند این سرویس ها
را تامین کنند.»
به گفته بخشدار غیزانیه، «شرکت مناطق نفتخیز جنوب اعلام کرده که تنها می
تواند سرویس مدارس را در قالب سرویس های آمد و شد کارکنان، در اختیار
مدارس قرار دهد.»
ساکی می افزاید: «تلاش برای حل مساله سرویس مدارس ادامه دارد و امروز
نشستی با حضور «فاطمه زبیدی» و مسئولان فولاد خوزستان برگزار می شود که
امیدواریم مشکل سرویس آمد و شد تامین شود.»
نفتی ها بضاعت سرویس اختصاصی ندارند
شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب بزرگترین تولید کننده نفت کشور و شرکت های
زیرمجموعه آن (شرکت نفت و گاز کارون و شرکت نفت و گاز مارون) همچنین شرکت
پتروشیمی مارون واحد اهواز و شرکت سیالات انگیزشی وابسته به شرکت ملی حفاری
در بخش غیزانیه در منطقه ای موسوم به «کریت کمپ» مستقر هستند.
مشاور اجرایی مدیرعامل مناطق نفتخیز جنوب نیز در این باره می گوید: این
شرکت با کلیات موضوع موافق است و در حد امکانات خود می تواند برای تامین
سرویس مدارس همکاری کند.
محمد خانچی می افزاید: شرکت مناطق نفتخیز جنوب به مدارس روستایی که در
اطراف تاسیسات نفتی، قرار دارند سرویس آمد و شد را در قالب سرویس کارکنان،
تامین کرده است و در مورد غیزانیه نیز می تواند این طرح را اجرا کند.
وی ادامه می دهد: برای حل این مساله و بررسی تعداد سرویس هایی که می
توانیم در اختیار مدارس قرار دهیم نیاز است که نشستی با بخشدار غیزانیه
برگزار شود.
ابهام در مسئولیت اجتماعی
بر اساس طرح جامع آلودگی هوای اهواز، حدود 60 درصد از آلودگی های این
شهر ناشی از صنایع نفتی است. تبعات فعالیت های صنعتی نفت، پای مسئولیت
اجتماعی این شرکت را به میان می کشد.
«مسئولیت اجتماعی» یعنی مسئولیت یک شرکت در پاسخگویی به پیامدهای فعالیت
هایی که جامعه را زیر تاثیر قرار می دهد؛ به عبارت دیگر به این معنی است
که چگونه از طریق کسب و کار مسئولانه، ایجاد ثروت شود.
محمدی مدیرعامل شرکت مناطق نفتخیز جنوب پنجم شهریور 98 در چهارمین همایش
مسئولیت اجتماعی صنعت نفت، مدعی شده است که نفت از زمان اکتشاف در 111 سال
پیش تاکنون، در مسئولیت‌های اجتماعی پیشرو بوده است. او گفته است: اشاره
چهار درصد از ارزش مگاپروژه‌هایی که در مناطق نفتخیز تعریف شده به
مسوولیت‌های اجتماعی و محرومیت زدایی اختصاص می یابد.
امروز دوم مهر هنوز تعدادی از دانش آموزان برخی مناطق روستایی خوزستان،
به دلیل مشکل در تامین سرویس مدرسه، نتوانسته اند به مدرسه بروند.
ادغام سرویس مدارس و کارگران نفت، آیا می تواند پاسخ کافی به مسئولیت های باشد؟